Er was eens een klok die zo ziek was.

Hij lag altijd in zijn klokken bedje.

Dus hij was altijd erg verdrietig.

En huilden altijd.

Er kwam ook altijd veel bezoek voor hem.

Daar was hij dan wel blij mee.

Want zijn opa,oma,oom ,tanden, en veel meer bezoek kwamen.

Zijn mama en papa bleven er omsteburd slapen.

Want de kleine klok wou ze allebei graag zien.

Op dag was de klok echt veel te ziek voor bezoek alleen zijn mama of papa mocht blijven.

Maar op een dag was hij weer beter iedereen was heel gelukkig.

Einde.